Un día a Naia ocorréuselle ir visitar as fervenzas do Niágara coas amigas. Entón elas vestíronse e puxeron o gorro, as luvas… xa que non había nin un grao. Puxeron camiño ata alí, pero cando lles faltaban poucos minutos atoparon unha serpe que estaba coidando dos seus ovos. Pasaron por diante dela e seguiron camiño adiante. Ao chegaren, viron un bebé abandonado e un axóuxere ao seu carón. El estaba esperto, pero choraba porque o axóuxere quedara entalado na lama que había ao carón do río Mississipi. Naia e as amigas intentaron socorrelo, pero tamén tiñan que estar co neno. Despois de tanto pensar, colleron unha rede que había colgada dunha árbore e sacaron o seu xoguete. Tiña forma estrelada e no centro poñía o nome do neno, Lían. Elas decidiron levalo á excursión das fervenzas do Niágara , e ao chegar despois de cruzar o río, aquilo era fermosísimo. Sacaron fotos, comeron e pasaron o día ríndose co pequeno bebé que xa camiñaba. Ían regresar á casa cando, de repente, empezou a chover. Viron unha casa pequena e de madeira e entraron,pero dentro desta había neve. Entón estiveron co neno xogando ata que, da forte choiva, o tellado caeu enriba do neno e morreu. Elas puxéronse tristes xa que lle colleran moito agarimo durante esas horas xuntos. Volveron ás Rochosas para enterrar o neno e estar coa familia delas. Pasados uns días foron en avión ata Polonia para visitar os fermosísimos museos. Ao entraren nun deles choraron, xa que nun cadro aparecía o nome de Lían. Pero elas sabían que el as vía dende o ceo. Foron comer e voltaron para a casa. Pero desta volta non ían volver máis a eses sitios de excursión. Despedíronse e foron durmir para seguir esquecendo a traxedia do primeiro día de verán.
Olalla Camaño co diploma correspondente
Ningún comentario:
Publicar un comentario