07/11/10
Plan Anual de Lectura 2010-2011
Este documento recolle as actuacións previstas nas diferentes áreas para favorecer o rendemento do noso alumnado en lectoescritura e investigación. Se todo sae ben, ó rematar este curso serán lectores un pouco máis competentes; é dicir, saberán entender mellor o que len, extraer a información, elaborala e expresar de forma máis axeitada o que pensan e senten.
Así o desexamos!
05/11/10
Variacións sobre a lectura
Máis de 1100 persoas asistimos no Pazo de Congresos de Santiago ós III Encontros de Bibliotecas Escolares Galegas.
Todo o programa foi de interese, pero cabe destacar a conferencia de apertura a cargo de Teresa Colomer, responsable do equipo de investigación de GRETEL, da Universidade Autónoma de Barcelona. Co título "Unha infancia de 500 libros" propón para os rapaces un conxunto de lecturas "clásicas": o folclore, os títulos máis valorados da literatura infantil e o inicio á lectura das grandes obras patrimoniais.
Javier Celaya, socio-fundador do portal cultural Dosdoce.com e director de varios masters na Universidade de Alcalá, analizou os hábitos de acceso á información e a xestión do coñecemento a partir da aparición de internet.
Das experiencias de centros, cabe destacar polo seu interese a de Miguel Rico, do IES de Monterroso e a de Palma Aparicio, do IES Rey Pelayo de Cangas de Onís.
A organización, co esmero e o bo facer de sempre. Grazas por tanto e tan bo traballo.
15/10/10
Premios Alma
Os escritores galegos Agustín Fernández Paz e Juan Farias figuran entre os 175 nominados aos premios de literatura infantil e xuvenil Astrid Lindgren Memorial (tamén chamados Alma), que outorga o goberno sueco desde 2002 en homenaxe a Astrid Lindgren, a escritora máis popular do país nórdico e creadora, entre outros, do personaxe de Pippi Langstrump.O premios Alma outórganse como recoñecemento a unha vida ou carreira de creación adicada ao mundo literario infantil e xuvenil, polo que entre os candidatos pode haber ilustradores, por exemplo.
O xurado formado por escritores, críticos literarios, bibliotecarios e ilustradores dará a coñecer o nome do gañador o próximo mes de marzo, en Vimmerby, localidade natal da autora sueca; o premio, consistente en cinco millóns de coroas (medio millón de euros), será entregado posteriormente en Estocolmo.
Desde a Nosa Biblioteca, ao tempo que apoiamos a candidatura dos dous escritores galegos, tamén lles desexamos toda a sorte posible.
(Na foto, Astrid Lindgren, falecida en 2002)
13/10/10
05/07/10
Baila e le connosco
A través dos compañeiros de Trafegando Ronseis chéganos esta interesante invitación á lectura que fai o profesorado da Sprague Elementary School (USA). Orixinal maneira de convencer!!!
29/06/10
Recomendacións de lectura verán 2010
Chegou por fin o esperado verán. Aí van as nosas suxestións de lectura para acompañar os longos días que nos agardan.
Que os disfrutedes!!22/06/10
Bágoas de loita
E agora é o momento de publicar o relato que levou o segundo premio no Certame de Relatos do noso Centro; titúlase Bágoas de loita, e foi escrito por Pablo Quirós Corte, de 1º de ESO. A imaxe que ilustra o texto é un detalle da Torre da Berenguela
Era unha tarde de xullo. O sol quentaba as rúas de Santiago de Compostela, os peregrinos agrupábanse na entrada da catedral e fixeime na fachada dunha casa. Vina apoiada nunha fiestra, con eses cabelos rubios, da cor do ouro. Estaba lendo, ai a lectura!, ese mundo onde todo é posible, ser policía e ladrón, labrego e mariñeiro...
A tristeza inundaba o ambiente. Unha partida de homes ía ao fronte de batalla a combater, pero ela parecía que nada lle afectaba, ata que unha bágoa cristalina saíu dos seus ollos e foi baixando pola súa meixela. Un home cunha mochila ao lombo e uniforme de militar ía cara a praza, onde os militares se mesturaban no ambiente coa xente que ía abrazar ao Santo. Cantos volverían? Non o sei, pero o que si sei é que eses homes, todos e cada un deles, loitaba polas súas familias e por Galicia.
A Berenguela da catedral resoou doce veces, ó tempo no que o botafumeiro despedía ese aroma característico, e os homes partiron, todos eles expresando con bágoas toda a dor que sentían.
Ao día seguinte todo transcorría normal, ata que me crucei con ela. Era imposible non mirala, e non o puiden evitar. Achegueime a falarlle, fomos a un café da rúa San Pedro e estivemos conversando. Non dixo nada do outro día e eu, por medo a entrometerme, non lle preguntei. Paseamos pola praza de Praterías, ela mirábame e eu respondía as súas miradas, en momentos así sobran as palabras. Colleume da man, entrelazou os seus dedos cos meus e fixo ademán de bicarme, pero os dous sabiamos que estaba mal, non podiamos nin sequera collernos da man, pero o noso amor levounos á equivocación.
Comecei o día pensando nela, fun buscala pero dixéronme que non podía vela, e tamén, que como se nos ocorrera ir da man en público o primeiro día que nos viamos, e aínda peor, sen nos casar. Ese día foi o máis mouro que pasara, fíxoseme eterno, pero cando xa estaba desesperado vina aparecer. Díxome que a perdoaran con tal de que non volvera a pasar.
Non saímos da miña casa, por medo a quedar mal e deshonrar as nosas familias. Tomamos uns cafés mentres planeabamos o noso futuro. Pode parecer cedo, pero nos tempos nos que estamos convén preparar as cousas con antelación para poder aforrar.
Unha semana despois chegoume unha carta, tiña que ir combater, non tiña suficiente cun home, que agora lle tiñan que mandar a guerra ao único amor da súa vida.
Díxenlle que volvería, non sabía dentro de canto, pero que volvería. Ela despediume da única forma que neses momentos se podía facer, chorando.
Día a día visitaba os lugares nos que estivo comigo, coa ilusión de volverme ver dentro duns meses.
Estaba eu no fronte cando me alcanzou unha bala, impactou no meu peito, sentín angustia, dor, e o último que fixen foi dicirlle a un compañeiro que comunicara na casa da muller que eu amaba as seguintes palabras: "Quérote e sempre te quererei".
A miña amada xa perdera esperanza algunha, non saía da casa, refuxiábase na lectura, o único ca podía illar desa angustia de non poder saber o que queres coñecer.
Día a día ía á praza para ver se viña o seu home, pero eso nunca chegou a pasar.
Unha fría mañá de xaneiro, no que o sombrizo día presaxiaba unha mala nova, viu unha cara coñecida entre os militares, era seu pai, quen xa volvera de combater. Traía con el unha carta, sería del?
O seu pai deulla, cunha cara non moi boa, abriuna e cada palabra que lía, era unha puñada no seu corazón. Dicía que Manuel Rodríguez Noira, morrera en combate.
Ao final da carta, escrita con moi mala caligrafía, estaba a mensaxe que Manuel antes de morrer lle enviara “sempre te quererei”.
Volveu saír esa bágoa, e volveu esvarar pola súa meixela
Era unha tarde de xullo. O sol quentaba as rúas de Santiago de Compostela, os peregrinos agrupábanse na entrada da catedral e fixeime na fachada dunha casa. Vina apoiada nunha fiestra, con eses cabelos rubios, da cor do ouro. Estaba lendo, ai a lectura!, ese mundo onde todo é posible, ser policía e ladrón, labrego e mariñeiro...
A tristeza inundaba o ambiente. Unha partida de homes ía ao fronte de batalla a combater, pero ela parecía que nada lle afectaba, ata que unha bágoa cristalina saíu dos seus ollos e foi baixando pola súa meixela. Un home cunha mochila ao lombo e uniforme de militar ía cara a praza, onde os militares se mesturaban no ambiente coa xente que ía abrazar ao Santo. Cantos volverían? Non o sei, pero o que si sei é que eses homes, todos e cada un deles, loitaba polas súas familias e por Galicia.
A Berenguela da catedral resoou doce veces, ó tempo no que o botafumeiro despedía ese aroma característico, e os homes partiron, todos eles expresando con bágoas toda a dor que sentían.
Ao día seguinte todo transcorría normal, ata que me crucei con ela. Era imposible non mirala, e non o puiden evitar. Achegueime a falarlle, fomos a un café da rúa San Pedro e estivemos conversando. Non dixo nada do outro día e eu, por medo a entrometerme, non lle preguntei. Paseamos pola praza de Praterías, ela mirábame e eu respondía as súas miradas, en momentos así sobran as palabras. Colleume da man, entrelazou os seus dedos cos meus e fixo ademán de bicarme, pero os dous sabiamos que estaba mal, non podiamos nin sequera collernos da man, pero o noso amor levounos á equivocación.
Comecei o día pensando nela, fun buscala pero dixéronme que non podía vela, e tamén, que como se nos ocorrera ir da man en público o primeiro día que nos viamos, e aínda peor, sen nos casar. Ese día foi o máis mouro que pasara, fíxoseme eterno, pero cando xa estaba desesperado vina aparecer. Díxome que a perdoaran con tal de que non volvera a pasar.
Non saímos da miña casa, por medo a quedar mal e deshonrar as nosas familias. Tomamos uns cafés mentres planeabamos o noso futuro. Pode parecer cedo, pero nos tempos nos que estamos convén preparar as cousas con antelación para poder aforrar.
Unha semana despois chegoume unha carta, tiña que ir combater, non tiña suficiente cun home, que agora lle tiñan que mandar a guerra ao único amor da súa vida.
Díxenlle que volvería, non sabía dentro de canto, pero que volvería. Ela despediume da única forma que neses momentos se podía facer, chorando.
Día a día visitaba os lugares nos que estivo comigo, coa ilusión de volverme ver dentro duns meses.
Estaba eu no fronte cando me alcanzou unha bala, impactou no meu peito, sentín angustia, dor, e o último que fixen foi dicirlle a un compañeiro que comunicara na casa da muller que eu amaba as seguintes palabras: "Quérote e sempre te quererei".
A miña amada xa perdera esperanza algunha, non saía da casa, refuxiábase na lectura, o único ca podía illar desa angustia de non poder saber o que queres coñecer.
Día a día ía á praza para ver se viña o seu home, pero eso nunca chegou a pasar.
Unha fría mañá de xaneiro, no que o sombrizo día presaxiaba unha mala nova, viu unha cara coñecida entre os militares, era seu pai, quen xa volvera de combater. Traía con el unha carta, sería del?
O seu pai deulla, cunha cara non moi boa, abriuna e cada palabra que lía, era unha puñada no seu corazón. Dicía que Manuel Rodríguez Noira, morrera en combate.
Ao final da carta, escrita con moi mala caligrafía, estaba a mensaxe que Manuel antes de morrer lle enviara “sempre te quererei”.
Volveu saír esa bágoa, e volveu esvarar pola súa meixela
21/06/10
A viaxe
Hoxe publicamos o relato de Sandra Carballido Regueiro, alumna de Bacharelato do noso centro, que recibiu o primeiro premio do Concurso de Relatos convocado polo ENDL do Instituto.
O relato titúlase A viaxe, e a ilustración que acompaña este post é, naturalmente, de Joan Miró.
O relato titúlase A viaxe, e a ilustración que acompaña este post é, naturalmente, de Joan Miró.
Esta noite fora de tolos, case non dera durmido. A viaxe que ía emprender hoxe semellaba ser longa e pesada.
Custáralle moito decidir se ir ou non. Pero esa viaxe era importante: era, quizais, o seu futuro.
Levaba xa moitos anos incómodo coa súa vida, precisaba un cambio. E para lograr ese cambio tiña que irse dese lugar.
Pasara moitos traballos nestes últimos tempos: un divorcio que xa semellaba que se ía converter niso o mesmo día da súa voda; un traballo que non lle gustaba e polo cal recibía un soldo miserable a pesar do gran esforzo que facía; un pequeno apartamento no que case non se daba andado e do que agora estaban a punto de botar por non pagar o aluguer; o alzhéimer de seu pai, que ocupaba todo o tempo que lle quedaba libre despois de traballar... Eran moitas cousas xuntas.
Por iso precisaba un cambio.
Non lle levara moito tempo facer a maleta, pois non quería levar recordos, só quería deixar o seu pasado atrás, esquecelo. Por iso, decidiu non meter fotos na súa maleta. Decidiu non levar, nin sequera, roupa e zapatos. Xa atoparía no seu destino todo o que precisaba.
A viaxe, ademais, non lle custara moito, economicamente falando.
O que máis lle custaba, aínda que non quixese admitilo, eran as despedidas.
Despedirse de seu pai, enfermo, fora difícil. Pero sabía que a el non lle custara tanto, pois a enfermidade borraba os recordos recentes rapidamente e, ademais, seu pai nin sequera recordaba que ese estraño que se despedía era o seu fillo.
Así pois, o único que tiña que facer era deixar ó seu proxenitor en boas mans. Levouno xunto da súa irmá, pero estaba moi ocupada cos seus negocios como para ocuparse dun vello enfermo –esas foran, literalmente, as súas palabras-. Non tiña ninguén máis a quen acudir, así que o levou a unha residencia para anciáns, a pesar de non ter diñeiro para pagala. Pero os servizos sociais non podían deixar só a seu pai.
Entón, todo estaba solucionado.
Non quería despedirse dos veciños, pois nin sequera os consideraba veciños. Eran persoas que vivían ó lado da súa casa e que se dedicaban a falar sobre a súa vida dende que o vían saír polo portal ata que o volvían a ver saír ó día seguinte. Iso son veciños? El cría que non. Eu tamén penso que non.
E iso era todo, non tiña máis familia e nin sequera amigos, porque a súa apertada axenda non lle deixaba tempo para as relación sociais.
Así que, xa estaba. Decidiu dar unha volta pola rúa. Ver os rapaces que xogaban no parque, sentir o vento que o azoutaba na cara nas tardes de inverno, sentir o arrecendo a café que saía do bar da esquina. Porque, saír á rúa e ver o que os seus ollos querían ver era o que desexaba. Sen preocupacións, sen ataduras: libre.
Eses foron os últimos momentos antes da viaxe.
Na miña opinión, esa viaxe non era o mellor que el podía facer, era unha mala solución. Non, nin sequera estou seguro de que fora unha solución. Era fuxir. Era renderse.
Pero ninguén podía persuadilo, así pois, seguiu camiñando ata a ponte. Deu un paso adiante, dous pasos. E xa non había ponte, só abismo.
Custáralle moito decidir se ir ou non. Pero esa viaxe era importante: era, quizais, o seu futuro.
Levaba xa moitos anos incómodo coa súa vida, precisaba un cambio. E para lograr ese cambio tiña que irse dese lugar.
Pasara moitos traballos nestes últimos tempos: un divorcio que xa semellaba que se ía converter niso o mesmo día da súa voda; un traballo que non lle gustaba e polo cal recibía un soldo miserable a pesar do gran esforzo que facía; un pequeno apartamento no que case non se daba andado e do que agora estaban a punto de botar por non pagar o aluguer; o alzhéimer de seu pai, que ocupaba todo o tempo que lle quedaba libre despois de traballar... Eran moitas cousas xuntas.
Por iso precisaba un cambio.
Non lle levara moito tempo facer a maleta, pois non quería levar recordos, só quería deixar o seu pasado atrás, esquecelo. Por iso, decidiu non meter fotos na súa maleta. Decidiu non levar, nin sequera, roupa e zapatos. Xa atoparía no seu destino todo o que precisaba.
A viaxe, ademais, non lle custara moito, economicamente falando.
O que máis lle custaba, aínda que non quixese admitilo, eran as despedidas.
Despedirse de seu pai, enfermo, fora difícil. Pero sabía que a el non lle custara tanto, pois a enfermidade borraba os recordos recentes rapidamente e, ademais, seu pai nin sequera recordaba que ese estraño que se despedía era o seu fillo.
Así pois, o único que tiña que facer era deixar ó seu proxenitor en boas mans. Levouno xunto da súa irmá, pero estaba moi ocupada cos seus negocios como para ocuparse dun vello enfermo –esas foran, literalmente, as súas palabras-. Non tiña ninguén máis a quen acudir, así que o levou a unha residencia para anciáns, a pesar de non ter diñeiro para pagala. Pero os servizos sociais non podían deixar só a seu pai.
Entón, todo estaba solucionado.
Non quería despedirse dos veciños, pois nin sequera os consideraba veciños. Eran persoas que vivían ó lado da súa casa e que se dedicaban a falar sobre a súa vida dende que o vían saír polo portal ata que o volvían a ver saír ó día seguinte. Iso son veciños? El cría que non. Eu tamén penso que non.
E iso era todo, non tiña máis familia e nin sequera amigos, porque a súa apertada axenda non lle deixaba tempo para as relación sociais.
Así que, xa estaba. Decidiu dar unha volta pola rúa. Ver os rapaces que xogaban no parque, sentir o vento que o azoutaba na cara nas tardes de inverno, sentir o arrecendo a café que saía do bar da esquina. Porque, saír á rúa e ver o que os seus ollos querían ver era o que desexaba. Sen preocupacións, sen ataduras: libre.
Eses foron os últimos momentos antes da viaxe.
Na miña opinión, esa viaxe non era o mellor que el podía facer, era unha mala solución. Non, nin sequera estou seguro de que fora unha solución. Era fuxir. Era renderse.
Pero ninguén podía persuadilo, así pois, seguiu camiñando ata a ponte. Deu un paso adiante, dous pasos. E xa non había ponte, só abismo.
10/06/10
Premio
Acaban de concedernos un novo premio, e iso é algo que nos enche de orgullo e satisfacción. Como non.
O blog que o concede explica que nos distingue "Porque a rapazada deste instituto amosa a quen queira velo que o Galego é un idioma vivo, vello pero novo, con historia e con futuro, para pensar, para falar e para vivir, “de letras” e “de ciencias”, para ser e para estar".
Cuns argumentos coma estes, a satisfacción e o orgullo son dobres.
Sinceramente, grazas.
O blog que o concede explica que nos distingue "Porque a rapazada deste instituto amosa a quen queira velo que o Galego é un idioma vivo, vello pero novo, con historia e con futuro, para pensar, para falar e para vivir, “de letras” e “de ciencias”, para ser e para estar".
Cuns argumentos coma estes, a satisfacción e o orgullo son dobres.
Sinceramente, grazas.
01/06/10
Prazas maiores
O Ministerio de Cultura comunícanos que se publicou no sitio Juegos Temáticos da súa páxina web un novo xogo adicado ás Prazas Maiores de diferentes cidades de España e América.
Se queres, podes acceder a través da páxina web http://www.blogger.com/mcu.es, ou directamente pulsando aquí.
Se queres, podes acceder a través da páxina web http://www.blogger.com/mcu.es, ou directamente pulsando aquí.
17/05/10
Uxío e a lingua
O compromiso de Novoneyra coa nosa lingua foi indiscutible; recordármolo nun día coma o de hoxe, inevitable.
Collido aquí
14/05/10
Novoneyra e a memoria histórica
Esta é unha presentación sobre un paseo que sucedeu no Courel, feito poesía por Uxío Novoneyra. Chegounos vía Delio do CPI Luís Díaz Moreno de Baralla, que ademais explica o seguinte para comprendermos mellor o episodio e a profundidade do drama:
“Desde neno escoitei unha historia aterradora que, corenta anos despois, Uxío retoma para facer un romance: "Manoel de Ribadaira" e así recuperar a memoria histórica. Como en moitos lugares de Galicia, e non só de Galicia, no Courel tamén se practicaban "paseos" contra aquelas persoas que estaban baixo sospeita. Manoel Cela foi unha delas.
No noso "cole" fixemos un traballo sobre este poema. Dividímolo en secuencias e unha compañeira do equipo de biblioteca fixo as ilustracións. Con ese material fixemos unha exposición. Para compartilo con vós, elaboramos esta presentación"
“Desde neno escoitei unha historia aterradora que, corenta anos despois, Uxío retoma para facer un romance: "Manoel de Ribadaira" e así recuperar a memoria histórica. Como en moitos lugares de Galicia, e non só de Galicia, no Courel tamén se practicaban "paseos" contra aquelas persoas que estaban baixo sospeita. Manoel Cela foi unha delas.
No noso "cole" fixemos un traballo sobre este poema. Dividímolo en secuencias e unha compañeira do equipo de biblioteca fixo as ilustracións. Con ese material fixemos unha exposición. Para compartilo con vós, elaboramos esta presentación"
manoel de ribadaira
View more presentations or Upload your own.
13/05/10
Correlingua 2010
Onte, día 12 de maio e mércores, os nosos alumnos de 1º ESO desprazáronse a Lugo para participaren unha vez máis no Correlingua, a tradicional carreira en defensa do noso idioma. A actividade estivo organizada polo Equipo de Normalización e Dinamización Lingüística do Centro, e os 45 rapaces e raparigas foron acompañados polos profesores Marta López e Manuel González.
08/05/10
Bolboretas nas meixelas
O venres, 7 de maio, entre as 9:20 e as 10:10 h., os alumnos de 4º ESO e 1º de Bacharelato e os seus profesores asistiron na Aula de Audiovisuais á actividade "Bolboretas nas meixelas", un espectáculo de narración oral sobre contos, lendas e poemas universais con acompañamento de guitarra e violino. Esta actividade foi organizada polo Equipo de Normalización e Dinamización Lingüística co gallo da celebración do Día das Letras Galegas.
07/05/10
Animals teach us
Navegando pola Rede atopamos esta campaña publicitaria titulada "Animals teach us how to be people" ("Os animais ensínannos a sermos persoas"). Subimos as fotos, traducimos o texto e non temos máis que dicir.
Pincha nas imaxes e pensa.
Cando dous clans de gorilas se atopa, evitan os enfrontamentos
Cando un golfiño atopa outro ferido axúdao a manterse a flote
A única diferenza entre panteras e leopardos é a cor
Pincha nas imaxes e pensa.
Un león nunca emprega a forza para humillar outro león
Cando dous clans de gorilas se atopa, evitan os enfrontamentos 
Os elefantes nunca abandonan os vellos
Cando un golfiño atopa outro ferido axúdao a manterse a flote 
A única diferenza entre panteras e leopardos é a cor
Os osos non discriminan as crías cando son femias
06/05/10
Comercio xusto
Desde A Cova da Terra, organización solidaria non gobernamental, chéganos a seguinte invitación:Ven celebrar con nós este día tan especial!!!
O sábado 8 de maio celebramos o día do COMERCIO XUSTO, un dos piares básicos da nosa asociación (A Cova da Terra) polo que queremos invitarte a que veñas celebralo con nós. Este día estaremos na Praza Maior en Lugo durante todo o día haberá postos de comercio xusto, música, exposicións, concurso de debuxos e obradoiros para nenos e nenas, animación na rúa, entre outras moitas actividades das que se vos ira informando. Ademais a cunha gran NOVIDADE: Este ano teremos para nenos e nenas de 6 a 10 anos unha GYMKANA!!! Animadevos a participar, o único que vos pedimos e que nos confirmedes (teléfono 982230211 ou a educación@covadaterra.org) a vosa asistencia para organizar os grupos!!!!
Tamén che propoñemos que traballes durante estas semanas o que é o comercio xusto e nos mandedes os vosos debuxos de comercio xusto para participar no Concurso de Debuxos, que logo serán expostos ese día na Praza Maior e publicados na nosa páxina web. Se queres máis información, ponte en contacto con nós: 982230211, a través do correo electrónico educación@covadaterra.org ou ven visitanos en Rúa Nóreas nº 12 Baixo.
05/05/10
Catapalabras
Chéganos a noticia de que a Asociación Sociopedagóxica Galega (AS-PG) ampliou a oferta de xogos educativos na rede co Catapalabras, xogo no que poden participar de dous a catro xogadores e que consiste basicamente en escribir palabras que encaixen en certas categorías elixidas ao azar (froitas, animais etc.) e comecen por unha letra determinada polo azarHai que conseguir a puntuación máis elevada, o que dependerá da cantidade de palabras correctas escritas e do número de persoas que escriban a mesma palabra, xa que as repetidas non puntúan.
Este xogo vense sumar ao Trivial, ao Letrad@s e ao Xogo da Curuxa, todos eles cun alto índice de aceptación e participación, e pretende contribuír a galeguización dun espazo vital, o do lecer e o xogo, que na actualidade sofre unha importante carencia de posibilidades pensadas desde Galiza.
Se queres xogar, preme aquí
Máis información en Código Cero
26/04/10
Exposición do Día do Libro
Para celebrar o Día do Libro, o equipo da Biblioteca tamén empapelou os corredores do Instituto con paneis e cartaces coas respostas que nos enviaron e puidemos reunir a aquela pregunta Para que les?
24/04/10
Día do Libro 2010
Toda esta semana tivo lugar unha rolda de lecturas nas aulas da ESO, feitas por profesores voluntarios en horas de titoría. Como remate, o Día do Libro, que celebramos con lecturas públicas na biblioteca por parte de alumnos e un profesor.
Este ano apostamos pola sensibilidade, elixindo "A vendedora de mistos" de Hans Christian Andersen e "O príncipe Feliz" de Óscar Wilde, para 1º e 2º ciclo, respectivamente. Enriba destas liñas mostramos as imaxes, e embaixo a música que as acompañou.
"Carballeira" é unha peza tradicional coa que abrimos todas as sesións de lectura. Está interpretada pola agrupación "Leña verde" de Pol, que dirixe Óscar Trigo, profesor de Música no noso instituto hai uns anos. El é compositor, intérprete e arreglista desta versión.
Este ano apostamos pola sensibilidade, elixindo "A vendedora de mistos" de Hans Christian Andersen e "O príncipe Feliz" de Óscar Wilde, para 1º e 2º ciclo, respectivamente. Enriba destas liñas mostramos as imaxes, e embaixo a música que as acompañou.
"Carballeira" é unha peza tradicional coa que abrimos todas as sesións de lectura. Está interpretada pola agrupación "Leña verde" de Pol, que dirixe Óscar Trigo, profesor de Música no noso instituto hai uns anos. El é compositor, intérprete e arreglista desta versión.
23/04/10
22/04/10
Día da Terra
Como sabes, hoxe, 22 de Abril, é o Día da Terra. Os nenos e nenas de Infantil do Colexio Público "Ana Mª Diéguez" de Asados, en Rianxo, fixeron este vídeo para lembrar a todos a importancia que para a vida no noso planeta ten o ben máis prezado: a auga.
19/04/10
Tamén len...
Enlazamos un documento elaborado pola compañeira de Malpica, Olga Rodríguez, no que se recollen as opinións de persoeiros coñecidos nos medios de comunicación en relación coa lectura, xunto coas súas recomendacións.
Estes carteis forman parte do traballo colaborativo levado a cabo por iniciativa da ONG Implicadas no Desenvolvemento e secundado por moitas bibliotecas escolares, entre elas, a nosa.
Estes e outros materiais interesantes estanse comezando a organizar para unha exposición no noso centro con motivo da Semana do Libro e da Poesía.
Esperamos contar coa vosa atención.
Estes carteis forman parte do traballo colaborativo levado a cabo por iniciativa da ONG Implicadas no Desenvolvemento e secundado por moitas bibliotecas escolares, entre elas, a nosa.
Estes e outros materiais interesantes estanse comezando a organizar para unha exposición no noso centro con motivo da Semana do Libro e da Poesía.
Esperamos contar coa vosa atención.
17/04/10
Lingua de amor 2010
O Consello da Xuventude de Galicia (CXG), a través do seu Servizo de Normalización Lingüística, puxo en marcha a IV.ª edición de Lingua de amor, o concurso de cancións e declaracións de amor en galego a través da internet.Lingua de amor ten como obxectivo principal estender o uso do galego como lingua habitual entre a xente moza nas súas comunicacións a través da rede.
Establécense dúas modalidades de participación: declaracións e cancións de amor. Os premios serán os seguintes:
Modalidade 1: declaracións de amor en galego a través da rede
Categoría A (de 14 a 19 anos):
1.º Un computador portátil Netbook.
2.º Unha consola Nintendo DSI XL.
3.º Unha cámara de fotos dixital.
Categoría B (de 20 a 35 anos):
1.º Un computador portátil Netbook.
2.º Unha cámara de vídeo dixital.
3.º Unha consola Nintendo DSI XL.
Modalidade 2: cancións de amor en lingua galega.
1.º Un computador portátil Netbook.
2.º Un iPod de 3.ª xeración.
3.º Unha consola Nintendo DSI XL.
Para participar no concurso só hai que rexistrarse na páxina www.linguadeamor.eu. O prazo permanecerá aberto ata o 28 de maio de 2010 e para as votacións será do 29 de maio ata o 6 de xuño de 2010.
14/04/10
Concurso de relatos curtos
Como en anos anteriores, o Equipo de Normalización e Dinamización Lingüística do noso Centro convoca o Concurso de Relatos Curtos "Letras Galegas 2010", que se rexerá polas seguintes
BASES:
- Poderá participar todo o alumnado do Centro.
- Os relatos, de tema libre, presentaranse en lingua galega.
- Extensión máxima: tres folios.
- Deberán presentarse escritos a ordenador por unha soa cara e a dobre espazo.
- Os relatos só se poden facer e enetregar de forma individual ao profesor correspondente de Lingua Galega.
- Os relatos que resulten gañadores serán publicados no Blog da Biblioteca do Centro.
- Haberá dous premios para cada categoría, por un lado 1º, 2º e 3º de ESO; por outro, 4º de ESO e 1º e 2º de Bacharelato.
1º PREMIO: Vale de 30'00 euros en material.
2º PREMIO: Vale de 15'00 euros en material.
- Data límite de entrega: 10 de maio de 2010.
- O xurado estará formado por membros do ENDL, e o seu fallo será inapelable.
04/04/10
Para que les?
Recentemente, desde a nosa Biblioteca participamos nunha actividade organizada polo blog Implicadas; tratábase de escribir en poucos caracteres a resposta á pregunta Para que les?
Agora o blog publica as respostas que enviamos desde o noso centro xunto ás doutros lectores que libremente quixeron participar.
Se queres, entra neste enlace e le.
12/03/10
08/03/10
22/02/10
Orgullos@s do noso, orgullos@s do galego
Eis o vídeo da nova campaña da Coordinadora Galega de Equipos de Normalización e Dinamización Lingüística.
Non está mal, ironía incluída.
Non está mal, ironía incluída.
15/02/10
Ultimátum evolutivo
Chéganos vía Cristina Novoa unha animación financiada pola Generalitat Valenciana na que un marciano nos invita a cambiar malos hábitos de vida que están degradando o medio no que vivimos e a nosa saúde. O asunto ben merece que lle botedes unha ollada.
Un motivo de reflexión ante a proximidade do 15 de febreiro, Día do Consumidor.
Un motivo de reflexión ante a proximidade do 15 de febreiro, Día do Consumidor.
14/02/10
San Valentín 2010
A tradicional celebración do San Valentín no noso Centro, que este ano tivo a particularidade de ser adiantada, ao caer en domingo e coincidir coas vacacións do Entroido, foi concorrida e chea de animación, como proban as fotos que forman o slide.
05/02/10
Presentación
A plataforma a prol da defensa e promoción da lingua galega ProLingua presentará o venres 5 de febreiro a súa primeira publicación titulada 55 mentiras sobre a lingua galega, coordinada polo profesor da Universidade de Vigo Xosé-Henrique Costas.Esta publicación pretende ser un argumentario sinxelo e clarificador, ao tempo que sólido e rigoroso, que axude a sociedade galega a comprender e superar aquelas valoracións e interpretacións subxectivas, ideoloxizadas desde unha óptica exclusivamente partidista, erróneas ou perversas que perseguen o obxectivo de actuaren de freo ao camiño da necesaria reposición e normalización de usos para a lingua galega no seo da súa sociedade.
Co gallo de ofrecer unha análise dos prexuízos máis comúns que difunden os negacionistas do idioma, sae publicado este esperado libro útil, unha obra rigorosa que, paseniño e cun ton distendido, avanza até desmontar por completo, unha por unha, as principais falacias que ao correr da historia se veñen vertendo sobre a lingua galega, facendo fincapé naquelas que, por diversas razóns que tamén o libro pon de relevo, a día de hoxe teñen un maior calado na sociedade.
Xa que logo, podemos falar desta publicación como dunha reacción organizada, limpa e contundente contra as difamacións daqueles que, por complexo, mesquindade ou ambas as dúas cousas, só buscan o esmorecemento da lingua propia de Galicia, o galego.
Nos próximos días ofreceremos neste blogue cumprida información da multipresentación que deste libro se fará simultaneamente en máis de medio cento de localidades espalladas polo noso país (todas as cidades e principais vilas), polo Estado español:Ponferrada, Madrid, Barcelona, Vitoria/Gasteiz e Trintxerpe; e no estranxeiro: Tübingen, Buenos Aires, Lisboa, Tel Aviv, Nova York, Bethelem, Nablús, París, Saraievo, Londres, Bruxelas e Copenhague. Unha relación de puntos de encontro e presentación longa e aberta, pois a recepción a esta iniciativa por parte da sociedade está a ser altamente positiva e comprometida.
NOTA: A presentación en Lugo será hoxe na Librería Trama, a cargo de Paco Martín e Antonio Reigosa; en Guitiriz, na Casa das Palabras, por Alfonso Blanco; e en Vilalba, no Salón de Actos da Casa da Cultura, participando Primitivo Iglesias, Luís Villares, Moncho Paz, Ricardo Polín e Antía Veres Gesto.
A listaxe completa de actos é como segue:
A Coruña, Sala de Prensa Fundación Caixa Galicia (Cantón Grande, entrada por Rúa da Estrela): Mercedes Queixas, Pancho Pillado, Martin Pawley e Alfredo Ferreiro. A Estrada, Agrupación Cultural KenKeirades: David Otero e Antía Otero. Allariz, Fundación Vicente Risco: Teresa Devesa e Antonio Blanco. Baio (Zas), Auditorio de Baio: Teresa Castro, Antonio Díaz Amor, Ricardo Vigueret. Baiona, Biblioteca Municipal: Concha Costas e Anxo Ratel. Barcelona, Centro Galego (Rambla Caputxins 35-37): Pere Comelles, Sabela Labraña, Xiana Díaz e Paulo Filgueiras. Bethelem (Palestina), Libraría Kalila w-Dimma: Moncho Iglesias Miguez e Samar Sabat. Bos Aires (Arxentina), Biblioteca Galega de Bos Aires, na Federación de Sociedades Galegas (rúa Chacabuco 955): Débora Campos, María Rosa Lojo, María Rosa Iglesias, Andrea Cobas Carral e Paco Lores, ás 19:00. Bruxelas (Bélxica), Livraria Orfeu: Ana Fontal, Xavier Queipo e Manuel González. Bueu, Museo Massó: Eva Rivas, Xabier Castro, Carme Novas Ferradás, Lucía Novas. Cacheiras-Teo, Mediateca do Grilo: Carme Hermida, Xosé Mª Lema Suárez e Rosa Moreiras Cuñarro. Caldas de Reis, Biblioteca Municipal: Ana Rial, Cesar Longa e Xosé Candal. Cambados, libraría Ramón Cabanillas (Rúa do Hospital, 40, baixo): Paco Fdez. Rei, Emilio Insua e Pilar Ponte. Cangas, Auditorio Municipal: Héitor Mera, Rita Paredes, Ana Ameal e Xosé Manuel González. Carballo, Pazo da Cultura: Xan Fernández Carrera, Silvana Castro e Farruco Fraga. Carnota, Confraría de Pescadores de Lira: Chisco Naval, Mercedes Díaz Maián e Belén Campos. Celanova, Aula de Cultura Caixa Galicia: Xoán Carlos Domínguez Alberte e Leopoldo Rodríguez Puga. Cerceda, Biblioteca Pública de Cerceda: Xosé Bocixa e Manuel Lourenzo. Chantada, Casa da Cultura: Manolo Figueiras e Xosé Miranda. Copenhague (Dinamarca), Libraría-Café Rayuela (Fælledvej 5): Alejandro Tobar e Iago Cordal, ás 18:00. Corcaigh/Cork (Irlanda), Book Library da University College Cork, ás 17.15 h: Carlos Seco, Ciaran Dawson e Xoán Sartal. Cotobade, Multiusos de Carballedo: Hadrián Faílde Perdiz, Antón Vidal Andión e Malores Villanueva. Cuntis, Casa da Cultura: Héitor Picallo Fuentes, Olimpo Arca, Maka Arca Camba, Silvia Fernández Piñeiro e Santiago Martínez López. Fene, Casa da Cultura: César Yáñez, Moncho Gándara, Quique Sanfiz. Ferrol, Ateneo Ferrolán: Xosé Manuel Pérez Sardiña, Xosé Lastra e Xosé Manuel López Leira. Gondomar, Aula de Cultura Ponte de Rosas (Avda. da Feira nº 10): Xilberte Manso, Gonzalo Navaza. Guitiriz, Casa das Palabras: Alfonso Blanco. Lalín, Museo Ramón María Aller: Rafa Cuíña, Alberto Granxa e Luz Méndez. Lisboa (Portugal), Casa do Brasil, 21.30 h: Antonio Mira e André Filipe Simões. Londres (Gran Bretaña), Instituto Cañada Blanch, 317 Portobello Road, 19.00 h: Inma Gil Rosendo e Eva Moreda. Lubián (Zamora), Salón de plenos do Concello de Lubián (Souto da Feira, 7): Felipe Lubián e Carme Pousa. Lugo, Librería Trama: Paco Martín e Antonio Reigosa. Madison (Wisconsin, EEUU), University of Wisconsin, Edif. Ingraham, Aula 133: David MacKenzie. Madrid, Ateneo de Madrid: Alejandro Hermida, Asunción Canal Covelo e Laura Montes García. Marín, Biblioteca Municipal: Ana Acuña, Carlos Solla e Lucía Outeiro. Melide, Centor Social Xosé Vázquez Pintor: Vanessa Martínez Iglesias, Xosé Vázquez Pintor, Xosé Luís Santiso e Valentina Formoso. Moaña, Centro Cultural Daniel Castelao: Asunción Soñora Abuín, Daniel Costas Currás, Benxamín Riobó Sanluís e Xabier Cordal. Monforte, Galería Sargadelos: Xosé Manuel Eyré e Suso Verao. Nablús (Palestina), Libraría Kubut: Fahed Salahat e Mohamed Salahat. Nigrán, Casa do Concello: Anxo Valverde, Xan Lois Cabreira e Emma Lázare Noia, Casa da Cultura Avilés de Taramancos: Lola Arxóns, Agustín Agra e Carlos Maquieira. Nova York (EEUU), New York City University: Alexandre Alonso Nogueira e Humberto Ramilo Costas. O Barco, Biblioteca Municipal: Manuel Agra, Luísa G. Macía e Xaquín Freixeiro. O Grove, Casa da Cultura "Lueiro Rei": Xesús Mª González Domínguez, Luís Rei, Rosario Pérez Magdalena e Patricia Arias Chachero. Ourense, Ateneo de Ourense: Serafín Alonso, Xosé Antón Laxe Martiñán e Xián Bobillo. Padrón, Casa do Patín: Anxo Angueira, Rita Bugallo e Xosé García Lapido. París (Francia), Instituto Cervantes (sala 1.3): Martinha Varela e Antón Figueroa. Pobra de Trives, Casa da Cultura: Mónica Baleirón e Mª Luísa Travieso. Ponferrada, Sala da Obra Social de Caja España en Ponferrada: Paco Velasco, Nuria Varela e Rafael Adán. Ponteareas, Biblioteca Municipal: Alberte Reboreda, Anxo Saborido e Xosé Manuel Moo. Pontedeume, Centro Municipal de Maiores: Xosé Francisco Correa Arias, Xoán Lorenzo Crespo. Pontevedra, Galería Sargadelos: Ana Outón, Ana Iglesias e Elvira Ribeiro. Ribadavia, Casa da Cultura: representantes da Plataforma Ribeiro pola Lingua. Ribadeo, Casa das Letras: Xavier Campos e Rocío Dourado. Ribeira, Ateneo Valle Inclán: Encarna Pego, Miguel Louzao, Pura Prado e Alexandre Cortés Ayaso. Salceda de Caselas, salón de actos do CEP Altamira: Suso Sánchez e Flori Veloso. San Martiño de Trebello (Val do Ellas, Extremadura), Casa do Concello: Domingos Frades Gaspar, Severino López Fernández e Máximo Gaspar. Santiago, Librería Couceiro: Xosé Luís Regueira, Antón Dobao e Mª do Carme Ríos Panisse. Saraievo (Bosnia), Kulturni Center Fuad Jahic: Jairo Dorado. Trintxerpe (Guipúzcoa), Tenencia de Alcaldía de Trintxerpe, concello de Pasaia: Xosé Estévez, Manolo Irixoa, Filipe Domínguez e Koldo Izagirre. Tübingen (Alemaña), Libraría Rosa Lux (Lange Gasse 27), 20.00: Aitor Rivas, Johannes Kabatek e Mariana Petitti. Tui, área Panorámica (antigo S. Paio): Helena Pousa e Alberto Valverde. Verín, Casa da Cultura: Xesús Lantes, Bieito Barreira e Zeltia Barreira. Viana do Bolo, IES Viana do Bolo: Carlos Ferreiro González e Patricia Fernández López. Vigo, Casa Galega da Cultura (Fundación Penzol): Xosé Henrique Costas, Manuel Bragado, Agustín Fernández Paz. Vilafranca do Bierzo, Casa da Cultura de Vilafranca: Marisa Cela e Antonio Nestral. Vilagarcía, auditorio municipal: Xan Guillén, Héitor Silveiro e Cruz López Martínez. Vilalba, Salón de Actos da Casa da Cultura: Primitivo Iglesias, Luis Villares, Moncho Paz, Ricardo Polín e Antía Veres Gesto. Vitoria/Gasteiz, salón de actos do Centro Galego de Vitoria: Xavier Iglesias, Itziar Ayestaran, Idoia Ezeiza e Débora Álvarez Moldes.
20/01/10
Xosé Miranda
Na véspera do inicio das vacacións de Nadal o profesor e escritor Xosé Miranda pronunciou dúas conferencias na biblioteca do Instituto. A primeira delas, dirixida ao alumnado de 3º ESO, centrouse fundamentalmente en contos, mitos e lendas de Galicia e doutros lugares, incluso asiáticos.
A segunda, xa para o alumnado preuniversitario do Centro, partiu da obra de lectura da primeira avaliación, Morning Star. Todos os alumnos participantes foron deleitados pola excelente elocuencia do profesor lugués de Bioloxía.
19/01/10
Non ao Decretazo!
A plataforma Queremos Galego convoca as comunidades educativas para un paro xeral no ensino o 21 de xaneiro, como contestación ao decretazo contra o galego.A agresión é histórica, sen dúbidas a máis forte contra o idioma propio en toda a etapa democrática. Por iso é tan importante que nos impliquemos todas as persoas con sensibilidade pola nosa cultura, independentemente da lingua que falemos no día a día, para facermos do 21 de xaneiro unha data tamén histórica na contestación social.
Por que rexeitamos este decretazo?
1) Porque non garante que os estudantes finalicen cada etapa educativa coas destrezas lingüísticas tamén en galego.
Todos os informes oficiais sinalan que hai un problema para conseguir que boa parte dos rapaces e das rapazas, sobre todo nas zonas urbanas, teñan fluidez comunicativa en galego. Diminuír a presenza da nosa lingua non fará máis que agravar a situación, vulnerando o dereito do alumnado a unha educación de calidade e pondo en perigo a pervivencia da nosa cultura.
2) Porque é unha proposta feita de costas á sociedade galega.
O presidente da Xunta sabe que non conta con ningún consenso do profesorado, o estudantado, as familias e da sociedade en xeral para este decretazo. Por iso o presentou na véspera de fin de ano, a última hora do serán, e sen que existise ningún proceso previo de diálogo nin contraste.
3) Porque a aplicación deste decreto suporá enfrontamentos nos centros.
A Xunta fai deixadez das súas funcións e traslada o problema ao profesorado, ao estudantado e ás familias, que serán parcialmente consultadas (ben tendo en conta só o criterio da maioría, sen que se saiba que pasará coa minoría que se sinta perdedora; ben dando unha opinión cada catro anos, o que significa que uns pais darán a súa consideración sobre a educación das fillas e dos fillos doutros). A política lingüística e educativa non se pode limitar á opinión que poida ter a comunidade escolar, porque nos corresponde a todas as galegas e a todos os galegos. Hai que ter presentes criterios pedagóxicos e o dereito a unha educación en igualdade.
4) Porque a Xunta se burla da cidadanía cando di que se vai impartir un terzo das materias en inglés, cando sabe que iso é totalmente inviábel, e sen se preocupar do fracaso escolar.
O presidente da Xunta mente conscientemente cando fala de “plurilingüismo”, pois sabe que iso é imposíbel de aplicar. Só utiliza o inglés para camuflar propagandisticamente o ataque contra o galego. Na verdade, os departamento de inglés non teñen un reforzo real para mellorar a aprendizaxe desta lingua e mesmo se recortan os recursos para a formación do profesorado e se reduce o número de profesores/as das escolas oficiais de idiomas. O reforzo e mellora do ensino de inglés no sistema educativo galego debe facerse con máis profesorado específico, con máis recursos e con grupos máis reducidos.
5) Porque este decreto vulnera leis básicas aprobadas por consenso e tratados internacionais de dereitos lingüísticos.
O decreto que o Goberno galego quere impor unilateralmente vulnera a letra e o espírito da Lei de normalización lingüística (arts. 12 e 13), así como da Carta europea de linguas rexionais ou minoritarias (art. 8). Un goberno serio, cívico e responsábel cumpre as leis e os tratados internacionais de dereitos humanos e de dereitos lingüísticos.
6) Porque é unha agresión á dignidade da nosa cultura que haxa un goberno da Xunta que ande ás patadas coa lingua propia do noso país.
Temos que erguer a nosa voz con claridade e exclamar que, independentemente do idioma que falemos no noso día a día, os galegos e as galegas amamos a nosa lingua propia e queremos que non haxa políticas para discriminala, senón ao contrario: que se promova nos diferentes ámbitos, garantindo a igualdade de dereitos.
Fronte á imposición unilateral de Alberto Núñez Feijóo, as comunidades educativas e o conxunto da sociedade galega reclamamos que se escoite a nosa voz. O presidente da Xunta debería lembrar que o decreto aínda en vigor contou co respaldo dos sindicatos que representan ao 90% do profesorado, a inmensa maioría das ANPAs, todas as organizacións estudantís e todos os movementos de renovación pedagóxica con actuación en Galiza. O seu decreto contra o galego, ao contrario, non xera máis que rexeitamento e preocupación.
O 21 DE XANEIRO PARAMOS O ENSINO
EN DEFENSA DA CONVIVENCIA E DO GALEGO
MANIFESTACIÓN NACIONAL EN SANTIAGO DE COMPOSTELA
11.30 DA MAÑÁ NA ALAMEDA
18/01/10
Análise das Bases
A Real Academia Galega publicou a súa Análise das Bases para o decreto do plurilingüismo no ensino non universitario de Galicia.
Interesante, rigorosa, contudente e, sobre todo nestas datas, imprescindible. Se queres consultala, podes entrar neste enlace.
15/01/10
14/01/10
De moscas e arañas siderais
Nunca deixarán de sorprendernos os nomes con que os astrónomos designan algúns corpos celestes. Eis un exemplo, atopado na páxina divulgativa da NASA: esta brillante nebulosa da constelación do Auriga, a uns dez mil anos luz, é coñecida co suxestivo nome de A Araña e a Mosca.
13/01/10
Going West
Non é un vídeo novo este que atopamos aquí, nin moito menos, pero si unha orixinal maneira de promocionar a lectura; ao parecer, para elaborar esta película Onde os libros toman vida non se empregaron ordenadores nin efectos virtuais. Sorprendidos?
09/01/10
Editorial sobre a lingua
As vacacións de Nadal están a piques de rematar, o blog regresa, e a polémica sobre a situación do galego no ensino, lonxe de minguar reavívase semana a semana. O diario El País publica hoxe un editorial titulado Lengua escolar a la carta. Tras agitar la lengua como arma electoral, Feijóo no contenta a nadie con su propuesta educativa, que comeza da seguinte forma:
"A campaña que devolveu o PP ao poder en Galicia hai nove meses tivo na política lingüística un dos seus estandartes. O agora presidente da Xunta, Alberto Núñez Feijóo, axitou a pantasma da discriminación do castelán baseándose nunha norma aprobada polo anterior Goberno de coalición de socialistas e nacionalistas que outorgaba ao idioma autóctono unha cota mínima do 50% en cada curso escolar (sen tope máximo) e unha posición preeminente entre as chamadas asignaturas troncais. Dese modo, o candidato rompeu coa política que o PP mantivera durante os mandatos de Fraga a prol da discriminación positiva do galego".
O texto conclúe afirmando que "a pretensión da Xunta de buscar un amplo consenso parece agora mesmo unha quimera, por moi desexable que resulte nunha comunidade que nunca sufrira conflitos lingüísticos até que o PP viu no idioma a ocasión para apañar un puñado de votos".
Para ler o texto completo, basta con entrares aquí.
Para ler o texto completo, basta con entrares aquí.
03/01/10
A Natividade no Museo do Prado
Para poñer imaxes e banda sonora a estes primeiros días do 2010 ( que sexa feliz para todos !), mostramos unha selección de cadros do Museo do Prado que teñen que ver co tempo no que estamos. De fondo unha fermosa peza do Nadal titulada "Oh holy Night" na voz da soprano británica Sarah Brightman.
A seguir disfrutando das vacacións !!!
A seguir disfrutando das vacacións !!!
Subscribirse a:
Publicacións (Atom)