"UN NOVO AMENCER SEN SOMBRAS"
Nunha aldea galega, non moi lonxe de aquí, Sabela soportaba en silencio os golpes do seu home. As súas feridas eran como segredos enterrados na terra. Un día, a forza silenciosa de Sabela espertou. Cansa de ser sombra, atopou coraxe nunha noite de inverno chuviosa. Coa forza do vento e a rabia do lume, pronunciou palabras que romperon en silencio. A aldea escoitou o eco das súas verbas, que resoou como unha tempestade. Foron os propios veciños os que se reuniron en contra da violencia machista. As raíces do mal comezaron a desprenderse.
Sabela, agora un faro de esperanza, guiaba a aldea cara a un novo amencer sen sombras.
Noa López Follana (2.º A Bac)
Ningún comentario:
Publicar un comentario