11/11/24

Concurso de Microrrelatos

 Equipo da Biblioteca e o de Dinamización da Lingua Galega do IES Río Miño convocan un Concurso de microrrelatos dirixido aos alumnos e alumnas do Centro.

 As bases que rexen este certame son:

1. Poderá participar todo o alumnado do Centro. Cada participante poderá presentar un único microrrelato.

2. Os microrrelatos presentados deberán estar escritos en lingua galega e á man.

3. Temática: Sensibilización fronte á violencia de xénero.

4. Extensión máxima de 100 palabras.

5. Os microrrelatos entregaranse ao titor ou titora, ou ao profesor/a de Lingua Galega correspondente.

6. O prazo de admisión finaliza o mércores 20 de novembro de 2024.

7. O xurado estará composto por membros do Equipo da Biblioteca e o de DLG, e o seu fallo será inapelable.

8. Concederanse dous premios por nivel, isto é: 

Nivel 1 para o alumnado de 1.º e 2.º de ESO

Nivel 2 para o alumnado de 3.º e 4.º de ESO

Nivel 3 para o alumnado de 1.º e 2.º de Bac

Os premios consistirán nun diploma e mais un vale de 20 € para material escolar para o primeiro clasificado/a, e de diploma e vale de 15 € para material para o segundo clasificado/a en cada categoría.

9. A decisión do xurado darase a coñecer na Biblioteca do Centro o luns 25 de novembro no segundo lecer e será publicada  no blog da Biblioteca xunto cos relatos.

10. A participación no presente certame supón a aceptación destas bases.


Rábade, a 11 de novembro de 2024

08/11/24

Texto do científico Ángel Carracedo con motivo da celebración do Mes da Ciencia

 Un grande empresario dicíame non hai moito tempo: “Aos científicos valorarannos aquí cando algún se faga moi rico cos seus achados”. 

A min non me parece que os galegos valoren pouco a ciencia e os seus científicos. Ao contrario, penso que estamos entre as profesións mellor consideradas. Temos a gran sorte de que a xente da nosa terra valora o traballo e a dedicación aos demais por riba de todo.

Tampouco creo que ningún científico teña entre os seus obxectivos facerse rico. O seu tesouro é o coñecemento e a súa ilusión buscar o porqué das cousas. A súa gran ledicia prodúcese cando fan un descubrimento que lles dá respostas ás preguntas que se fixeron e que ninguén fora quen de albiscar.

Gustaríalles traballar na súa terra, pero para iso precisan medios para investigar e un salario que lles permita vivir. Non lles importa que non sexa moito o que gañen, pero si que o proxecto, o grupo onde traballan e o ambiente sexa estimulante. 

E temos que procurar entre todos que estas condicións se dean aquí. O noso número de investigadores é aínda moi baixo e as condicións nas que se desenvolve o seu traballo distan moito de ser comparables coas dos países máis desenvolvidos. 

E é preciso cambiar esta situación. A investigación é o motor do desenvolvemento e da riqueza dos pobos, e temos que procurar reter o noso talento e mesmo captar novo talento do exterior. Tamén temos, os propios científicos, que integrarnos máis na sociedade, na nosa cultura, no noso sistema produtivo, e sobre todo contar o que estamos facendo. 

Cos anos cada vez concédolle máis importancia a divulgar a ciencia. Facela é importante, pero tanto ou máis é contar que sabemos e tantos e tantos misterios e problemas que aínda non conseguimos chegar a entender. Saber isto é a única maneira de que a xente valore o que os científicos fan, pero sobre todo é a única maneira de comprender o mundo que nos rodea e poder xulgar criticamente o que nos din, o que é igual que ser máis libres. 

E para chegar á xente da nosa terra hai que facelo no nosa lingua. “Sentímolo noso”, escribía unha mestra dun dos institutos (o meu favorito) onde cada vez que podo voulles contar o que facemos aos alumnos. Entusiasmo e proximidade son a clave da divulgación científica, e que te sintan como eles, do seu mundo, coa nosa fala, é a garantía para que a ciencia se aprecie aínda máis e moitos dos nosos rapaces queiran dedicarse a ela.


Materiais, recursos, etc, aquí

05/11/24

Le libros. Vive vidas!

O alumnado de Dixitalización de 4º ESO e o de TIC de 2º de Bacharelato realizaron este vídeo de animación á lectura, do que é protagonista a nosa Biblioteca, precisamente no seu día. 

 

17/10/24

Faltan 7 meses para o Día das Letras Galegas

Hoxe, 17 de outubro, celebramos o primeiro Día Internacional do Patrimonio Cultural Inmaterial

A 42ª sesión da Conferencia Xeral da UNESCO en novembro de 2023 proclamou o 17 de outubro como o Día Internacional do Patrimonio Cultural Inmaterial.

Para conmemorar esta primeira edición en 2024, anímase aos Estados Partes e outros interesados na Convención de 2003 a se uniren á celebración organizando eventos e actividades que mostren a diversidade e riqueza do patrimonio vivo e sensibilicen sobre a importancia da súa salvagarda.

Máis imformación, neste enlace.



30/09/24

Vocabulario novo


 É a equivalente enxebre da forma inglesa hall. Procede do baixo latín astracum, e este do grego ástrakon ('pavimento')
E logo tamén temos esta elegante comparación...


26/09/24

No Día Europeo das Linguas, a nosa

 DEITADO FRENTE AO MAR, de Celso Emilio Ferreiro

Lingua proletaria do meu pobo
eu fáloa porque si, porque me gusta,
porque me peta e quero e me dá a gana
porque me sae de dentro, alá do fondo
dunha tristura aceda que me abrangue
ao ver tantos patufos desleigados,
pequenos mequetrefes sen raíces
que ao pór a gravata xa nan saben
afirmarse no amor dos devanceiros,
falar a fala nai,
a fala dos avós que temos mortos,
e ser, co rostro erguido,
mariñeiros, labregos da linguaxe,
remo e arado, proa e rella sempre.

Eu fáloa porque si, porque me gusta
e quero estar cos meus, coa xente miña,
perto dos homes bos que sofren longo
unha historia contada noutra lingua.

Non falo pra os soberbios,
non falo pra os ruíns e poderosos,
non falo pra os finchados,
non falo pra os valeiros,
non falo pra os estúpidos,
que falo pra os que aguantan rexamente
mentiras e inxustizas de cotío;
pra os que súan e choran
un pranto cotián de volvoretas,
de lume e vento sobre os ollos nus.

Eu non podo arredar as miñas verbas
de tódolos que sofren neste mundo.
E ti vives no mundo, terra miña,
berce da miña estirpe,
Galicia, doce mágoa das Españas,
deitada rente ao mar, ise camiño…

Longa noite de pedra, 1962

Oxalá...!

Non se chama "bable"


 

24/09/24

Convocatoria

A Consellería de Cultura, Lingua e Xuventude da Xunta de Galicia, consciente da importancia que ten facilitar vías polas que poida manifestarse a actividade e inquedanza artística individual e colectiva da xuventude galega, convoca anualmente o programa Xuventude Crea, un certame de creadores novos que pretende estimular e apoiar a imaxinación, a creatividade e a innovación.

 
Nesta convocatoria, novas categorías!!
O prazo de presentación remata o 10 de outubro
 
 
Toda a información dos requisitos e das diferentes categorías na web de Xuventude

https://xuventude.xunta.es/xuventude-crea

 

Chus Pato, Premio Nacional de Poesía


Esfórzome por recordar un soño

a pedra comida polo sal, pola friúra
é inverno
ou ben son as augas torrenciais dos equinoccios
ou mellor a luz é reflectida pola pedra
o soño, espello (ría)
na xuntura das lousas
vertixinosa
no beiril, batida (ninguén podería vivir aquí)
Resistencia
igual que resisten as palabras
unha flor
unha flor imposíbel
un níscaro
mariño
un relato nupcial
de amor
de intercambio
unha transferencia
mercurio, azougue, algo relacionado coa luz
coas metamorfoses do espírito
cobre diluído
disolución
espello e brasa
atopo a palabra “solimán” nos escritos de Kratevas
na versión que de Kratevas me fai chegar Antonio
Gamoneda
ecos
nos adros
o poder benéfico do fungo
(obsesión polo mar, pola perda)
fragmentos de Ingeborg
a canción que se pronuncia
quen pronuncia a canción, sen comprender
as palabras, o significado?
marco nesa lingua que descoñezo a pulsión
—quero ser xinete
imán
—non podería precisar se busco a definición canónica
da metáfora
ou se xa aquí, neste fragmento, reflexiono ou non sobre
a metáfora
sobre un novo concepto de metáfora que non podo aceptar
a respecto da linguaxe poética
natureza, esta, a única que podo recoñecer
o desexo, o escritorio de castiñeiro
a herdanza do pai
Mefisto fronte á herdanza paterna
cápsula nupcial
son eu quen se desposa
imposíbel flor mariña
fóra da perpetuación
o meu tránsito no frío.

Compromisos

Sempre que for posible, neste blog informaremos da autoría de textos, fotos e demais material audiovisual, que en todo caso é empregado con finalidade educativa e sen lucro. Se houber algo suxeito a dereitos de autor ou outras restricións, por favor, facédenolo saber para retirármolo o antes posible.
Por outro lado, os autores do blog non son responsables dos comentarios que os lectores poidan enviar. Todos aqueles comentarios obscenos, ofensivos contra persoas, crenzas ou ideas, ou contrarios á Lei serán eliminados en canto teñamos coñecemento deles.
Avísanos para axudarnos a cumprir estes compromisos.