Imaxes San Valentín 2015

Selección de imaxes da celebración do Día dos Namorados

...

San Valentín 2015

Esta selección de poemas ilustrou a celebración do Día dos Namiorados 2015:

Mobilízate!

Rapeando pola igualdade

Inserimos aquí, co seu permiso, este audiovisual realizado polo alumnado do IES Lama das Quendas e Val do Asma, de Chantada. Agradecemos poder compartilo e disfrutalo.

Todos somos Charlie

Pola liberdade de expresión e en solidariedade coas vítimas do atentado de París e as súas familias

Guía de Nadal 2014

Aquí tedes algunhas suxestións de lectura para este tempo de frío e de lecer.
Picade na imaxe para acceder.

Que as disfrutedes!!!

Participamos en "O son da nosa fala"

A emisora Radio Lugo, da Cadena Ser, está levando a cabo ao longo deste ano unha iniciativa en colaboración coa Fundación Manuel María de Estudos Galegos, que consiste na lectura da obra do poeta chairego e a súa divulgación mediante o programa radiofónico O son da nosa fala.
Inserimos a continuación os audios correspondentes á participación do noso centro en dito programa.

25 de novembro

En 1999 a ONU declarou o día 25 de novembro como Día Internacional contra a violencia cara a muller. Foi elixido este día polo asasinato no ano 1960 das irmás Patria, Minerva e María Teresa Mirabal a mans da policía salvadoreña.

Con motivo desta conmemoración queremos enlazar aquí un vídeo feito por rapaces que sirva de reflexión. Desexamos que, á maior brevidade posible,esta data deixe de estar sinalada no calendario.

A orde das cousas

Unha curtametraxe dos irmáns Esteban Alenda. Protagonizado por Manuela Vellés, Mariano Venancio, Javier Gutiérrez, Biel Durán, Junio Valverde, Jose Luis Torrijo, Ana Gracia, Roger Álvarez e Manuela Paso.

Nominado ao Premio Goya 2011 á Mellor Curtametraxe de Ficción.

Recursos

Esta é unha compilación de páxinas web por materias na que podedes buscar información cando o precisedes. Para entrar, picade na imaxe e despois no enlace que vos conveña.

Agradecemos aos compañeiros da biblioteca do CPI Luís Díaz Moreno e do IES Pedra da Águia a xenerosidade de compartir cos membros do PLAMBE este excelente traballo.

Esperamos que poida servos útil.

Benvidos ao curso 2014-2015

Comezamos o curso 2014-2015. É preciso facer provisión de forzas para lograr bos resultados e poder escribir unha páxina positiva na formación persoal de cada un. 

Que nos sexa propicio!!

 Moito ánimo!!!

Lectura e cine para o verán

    Ante a chegada das vacacións estivais, suxerimos lecturas e películas para acompañar este tempo. 

   Se son do voso interese, entrade AQUÍ e disfrutade!!!.

 ...Boas vacacións!!!

Charlas e obradoiros

                                      Conferencia de Santiago Jaureguízar

O día 13 de decembro do 2013, os alumnos de 4º ESO (A, B e PDC) tiveron a oportunidade de asistir a unha conferencia pronunciada polo escritor Santiago Jaureguízar, autor de A cova das vacas mortas, obra lida previamente por eles. Chamoulles especialmente a atención o tipo de vida que se leva nunha comuna, neste caso, na de Negueira de Muñiz.

Conferencia de Darío X. Cabana

Dirixida aos alumnos de 1 e 2º de Bac que leron Galván en Saor (os de 2º o curso anterior) para que tivesen ocasión de coñeceren directamente o escritor e lles falase da súa faceta literaria. Sorprendeunos a súa despedida: que era máis importante como tradutor que como escritor, que a literatura galega sería igual sen el.

Tivo lugar o día 17 de febreiro de 2014.

                                             Obradoiro “Xosé María Díaz Castro”

Aproveitando o envío (por parte da Secretaría Xeral de Política Lingüística), de carteis sobre a vida e a obra do autor homenaxeado no Día das Letras Galegas, todo o alumnado do Centro levou a cabo diversas actividades, segundo o seu nivel. O desenvolvemento destas estivo dirixido por todo o profesorado de Lingua Galega e Literatura  e resultou relativamente atractivo para os discentes polo enfoque colorista da exposición, a cal vai continuar amosada nos corredores do Centro.

Conseguiuse que os alumnos chegasen a ter un coñecemento amplo da vida e obra de Xosé María Díaz Castro e foron motivados para veren noticias sobre este autor nos distintos medios de comunicación (xornais, televisión, etc.)

Obradoiro “OPS! (O Português Simples)”

Dende a Área de Cultura da Deputación de Lugo, xunto coa Associaçom Galega da Linga (AGAL) e CIRANDA  á volta do português, foi enviada ao Centro a posiblidade de impartir o devandito obradoiro. Este tivo unha boa acollida por parte de todo o noso alumnado, quen se decatou de que a través do portugués se pon en valor o galego, facendo ver a súa potencialidade e contrarrestando os prexuízos que o infravaloran.

Tivo lugar na semana do 24 ao 28 de febreiro de 2014.

Concurso de Creación literaria.

Co motivo das Letras Galegas 2014 convocamos un concurso literario de contos: un específico para 1º, 2º e 3º da  ESO e outro para 4º da ESO e  Bac. Deuse un premio e o correspondente diploma.

A alumna gañadora na segunda categoría foi Patricia Seijas Díaz de 4º B ESO co relato titulado “Segredo do pasado”.

                             Ruta literaria pola Casa-Museo Manuel María

 Nesta Fundación, o día 18 de febreiro de 2014 os alumnos de 4º ESO (A, B e PDC) e 2º Bac coñeceron o legado de Manuel María partindo dunha actividade lúdica e didáctica de exploración grazas ao inestimable labor dun guía: biblioteca (que contén unha das mellores coleccións particulares do libro galego ou sobre Galicia dende a posguerra até a actualidade), numerosos documentos manuscritos de persoas relevantes da cultura galega coas que Manuel María mantivo estreita relación: Otero Pedrayo, Celso Emilio Ferreiro, Ramón Piñeiro, Francisco Fernández del Riego; distintas coleccións de obxectos particulares de Manuel María que serven para ambientar a propia casa (a de navallas, por exemplo), etc.

SEGREDO DO PASADO

Este é o texto gañador do tradicional Certame Literario que, co gallo do Día das Letras Galegas, convoca o Equipo de Normalización e Dinamización Lingüística do noso IES. A autora, Patricia Seijas Díaz, é alumna de 4º curso de ESO.

Aló polas claras noites de verán, nas que brilla a lúa chea coma un queixo fresco, subía eu pola corredoira chamada As Monchas e ía saír a uns pastos nos que descendía do outeiro, chamados Pradellos. Alí era onde todos os veciños tiñan un enorme prado para manter as vacas. Eran moi apreciados porque tiñan fontes que baixaban da montaña da Pena Chá, onde bebían o gando e os señores e señoras que o gardaban.

Dábame pracer camiñar soa á escuridade con soamente a luz da lúa . Non temía a nada, nin sequera aos lobos. Mais víaos no alto das penas, sempre en mandas de sete . Eu choraba de pena porque me sentía soa, a pesar de ter amigos. O meu tormento era que ao nacer un martes trece fose unha lobishome. O medo de selo tíñame consumida, mesmamente eu xa o tiña asumido. A miña gran paixón sempre fora cantar en galego, recitar poemas e escribir poesía; exaltar Galicia érame unha función vital. Por outra banda, eu sempre pensaba que os lobos me temían porque eran sabedores de que os lobishomes eran moito máis fortes ca eles .

Pois recordo moi ben un día no que fun ata os Pradellos e pensei o que despois escribín na libreta coa que sempre viaxaba polos montes. Máis tarde, xa na casa, elaborei as seguintes palabras dun xeito pobre e vulgar.

´´ Penso que son unha lobishome mais eu axúdolle a todas as persoas que o necesitan, defendo Galicia e choro polo mal, este verán estouno pasando moi deprimida pola traxedia de Angrois. Os soños de tantas familias que ficaron rotos, nenos, mozos e anciáns que voltaban á casa ou estaban de visita para celebrar o Apóstolo ´´.

Despois de pensar isto quedeime pálida, chorei ata encher un rego, e despois mirei ó ceo e a lúa seguía brillando. Fitaba para min e eu para ela, coma se fósemos mudas. Sentín a campá da igrexa de Santa Cruz de Parga dando a unha da madrugada. Nese momento da escuridade, dunha carballeira saíu un moucho e asomouse a min, nese momento si que sentín temor polos ditos desta ave.

Isto penseino todo o outono, deille voltas na cama, mentres, lograba conciliar o sono; pero nunca lle busquei sentido. Non voltei aló nin sequera fun apañar cogomelos e castañas. Penso que nunca esquecerei estas lembranzas igual que nunca esquecerei o día tan fermoso que pasei co meu amor na Romaría da Barca.

Cando chegou o inverno decidín comentarlle todo isto á miña mellor amiga, María Uxía. Ela pensou e chegou á conclusión de que me viña ben ir de novo ata aqueles pastos e buscar unha explicación aos meus sentimentos e resolver o misterio. Decidimos ir polas vacacións de Nadal. Sentía medo por ter que ir de novamente ata ese lugar, mais acompañada por Uxía a nada debería temer.

Ao seguinte día relatei brevemente a nosa nocturna viaxe.

´´ Subimos por As Monchas e despois tivemos que descender para chegar ao val onde se atopaban aqueles pastos, polos que eu camiñaba no verán . Ao primeiro miramos pero non atopamos nada estraño . Pero despois de tanto observar atopamos no medio das pudias e das xestas unha carta escrita a man cunha fermosa e comprensible letra. Lina e cando a rematei de ler vin que estaba firmada polo meu noivo. El, como me coñecía, sabía os meus pensamentos e mais os montes polos que paseaba ´´.

Voltei para a casa coa compaña da rapaza e cavilando ledamente canto me quería esa persoa e canto penaba por min . A verdade era que eu tamén a amaba desesperadamente. Era unha persoa comprensiva, respectuosa e que simpatizaba con todos. Un rapaz dous anos maior ca min, ese ano cursaba o terceiro curso de carreira na mesma universidade ca min .

Dende aquel día penso que comecei a aumentar a miña felicidade e borróuseme a obsesión de que era unha lobishome. Á miña cara asomaba un soriso dende que saía o sol ata o escuro anoitecer. Ao chegar a primavera aínda estiven máis contenta vendo as flores dos campos e escoitando piar os paxaros. Pero, aínda así, sufro polos demais e polas desgrazas do mundo, pero xa non por min mesma; porque vin que non todas as persoas nos momentos débiles teñen tan bos apoios como tiven eu .

O seguinte verán saín a pasear co meu amor polas claras noites de luar polos montes máis fermosos da parroquia .

Xa hai agora setenta anos que aconteceron os feitos que acabo de narrar . Fíxeno, mentres viña á praia a Muxía no coche . Á poboación de agora non lle estraña que viñese no asento do piloto escribindo . Pero ás persoas que agora xa non están pareceralles algo imposible . Por iso, a elas, voulles explicar que agora os coches que anunciaban no 2014 para o futuro xa están aquí. Todas as persoas os temos, ata eu que teño 99 anos poido viaxar soa no meu propio coche . Agora sei que xa son moi maior e que logo vou morrer, por iso lles deixo un recordo de min a todo mundo. Aínda así, vou enviar unha copia á terra na que habitan os mortos .

Xosé María Díaz Castro: homenaxe no Día das Letras

Hase de amar a cousa ata que sangue,
o verdadeiro amor enferra en neve,
ara nun mar de rosas suco leve,
ai pero acasula en sangue

 Xosé M. Díaz Castro

Os libros guían

Como buscar información na rede

Grazas a Charo Sánchez-Gabriel do IES Sánchez Cantón de Pontevedra e a Olga Rodríguez do CEIP Milladoiro de Malpica, podemos enlazar este estupendo documento que explica COMO BUSCAR INFORMACIÓN NA REDE DE FORMA EFICAZ. 

O noso agradecemento pola súa xenerosidade, como sempre.

PICA NA IMAXE para entrar.

Día Internacional da Muller

Cada 8 de Marzo celelebramos o Día Internacional de Muller Traballadora como data para reivindicar a igualdade e revisar a situación da muller na sociedade. Nós enlazamos aquí unha liña do tempo sobre as Mulleres na Historia, de culturagalega.org e inserimos máis abaixo un estupendo recurso sobre Mulleres Galegas, de Luz Jares. Agradecemos ambas aportacións. 

Finalmente, queremos render tributo a todas as mulleres anónimas que non figuran en ningún documento deste tipo pero que diariamente, coas súas tarefas, contribúen á dignificación e á mellora da situación social de todas.

Amor de plastilina

Así titula o alumnado do obradoiro de Plástica esta tenra curta sobre o amor que nos achegan os compañeiros da Biblioteca Bernardino Graña. Nós enlazámola aquí co seu permiso e agradecémoslles a xenerosidade de compartila.

Merece a pena velo.

Día de Rosalía

Hoxe celébrase o 177 aniversario do nacemento de Rosalía de Castro. Para conmemorar esta data, a Asociación de Escritores en Lingua Galega promove unha serie de actos culturais nos concellos e centros de ensino, así como o agasallo dun libro en galego e unha flor.

Nós inserimos un vídeo dun disco de Abe Rábade, titulado  Rosalía XXI,  no que o músico galego rende homenaxe á poeta de Compostela. Escoitade a súa versión de Alborada.

126 anos de Clara Campoamor

Clara Campoamor, (Madrid, 1888 - Lausana, 1972), brillante política española, foi unha das primeiras mulleres avogadas deste país. Loitadora a favor da non discriminación por razón de sexo, da igualdade xurídica dos fillos e fillas habidos dentro e fóra do matrimonio e do divorcio. Ademais foi a principal impulsora do voto feminino, que se exerce en España desde 1933. Hoxe celébrase o 126 aniversario do seu nacemento. 

Para saber máis, entra AQUÍ

El Greco 2014

Este ano celébrase o IV centenario do pasamento de El Greco, pintor adiantado á súa época e precursor das actuais vangardas que deixou en Toledo o mellor da súa obra.
Para ver información sobre este acontecemento, enlazamos a súa páxina web e insertamos este vídeo.

Guía Nadal 2013

Estas son as suxestións de lectura para este tempo de inverno. Vaian con elas os nosos mellores desexos para estas festas e para o ano 2014. 

Para saber máis, pica AQUÍ

Nelson Mandela. In memoriam

O mundo despide a este insigne pacifista. Se queres acceder a máis datos sobre a súa vida, pica AQUÍ   e   aquí.

Doris Lessing, In memoriam

O 17 de novembro faleceu Doris Lessing. De orixe persa, foi unha escritora valente e comprometida, defensora dos dereitos da muller e a súa igualdade co home, do respecto pola natureza, da vida digna dos habitantes de África, onde medrou; do pacifismo e outros aspectos sociais do entorno no que lle tocou vivir.

No 2007 acadou o Premio Nobel de Literatura e con tal motivo os compañeiros da biblioteca do IES Concepción Arenal de Ferrol elaboraron unha valiosa e moi detallada presentación. No seu pasamento tiveron a deferencia de compartila coas oportunas adaptacións. Nós agradecémolo e enlazámola polo seu interese.

Doris_Lessing

View more presentations or Upload your own.

Como atopar o que busco

 Esta é unha guía para buscar fondos  no catálogo en línea da biblioteca.  Agradecemos ao IES "As Mariñas"  de Betanzos este estupendo enlace  que, sen dúbida, nos vai servir de       boa axuda.

Guía Meiga

View more presentations or Upload your own.

Día das bibliotecas e Samaín

Para celebrar estas datas organizamos unha exposición de libros e cine de medo que xa está na entrada do instituto.

Agradecémoslles ás alumnas de 1º de bacharelato e aos alumnos de 2º da ESO a súa colaboración para levala a cabo.

Só é un xesto... pero vaia xesto!

Aos xogadores do Celta gústalles o galego: unha lingua de primeira!

Sabes que fai un logopeda?

Benvidos

Afrontamos un curso que trae novos retos e poucos recursos. Será preciso poñer todo o empeño e esforzo para percorrer o longo camiño que nos separa da meta. 

Cómpre resistir. É posible. 

Moito ánimo!!

Aniversario de Claude Debussy

Hoxe o músico francés Debussy celebraría o seu 151 aniversario. Na honra deste precursor da música moderna, enlazamos o seu Claro de luna.

Divírtete lendo co F.C. Barcelona

O Consello da Comunicación de México contou con Iniesta, Piqué e Xavi para fomentar a lectura entre os seus cidadáns. Enlazamos a nova pola parte que nos toca.

Unha de música e imaxes

Fermosas acuarelas de Antonio Heredero sobre un magnífico fondo musical: O Coro de Románticos de  Doña Francisquita, zarzuela de Amadeo Vives. Interpreta a Coral Casablanca de Vigo, cuxos méritos foron galardoados en numerosas ocasións.

No día dos avós

Chéganos por medio da Asesoría de Bibliotecas Escolares unha información sobre lecturas relacionadas coas avoas e avós. Temos a experiencia da boa acollida de libros como Chamádeme Simbad de Francisco Castro, por iso queremos engadir outros libros que poden ser do interese de todos vós. Algúns deles xa están nos andeis da biblioteca e outros irémolos incorporando á volta das vacacións.

Por se alguén se quere anticipar, aí vai esta suxestión das Bibliotecas Escolares de Aragón e estoutra do Servicio de Orientación de Lectura.

Cando os ollos se moven rapidamente...

Outra "razón"  para animarnos a ler:

Mercadillo de intercambio de libros de texto

Hoxe e mañá, días 8 e 9 do presente mes de xullo, ponse en marcha un mercadillo de intercambio de libros de texto con vistas á súa utilización para o vindeiro curso. 

Parécenos unha forma moi interesante de aproveitar os recursos existentes e un bo modo de axudármonos en tempos de crise.

É unha iniciativa do Concello de Lugo a través da Concellería de Cultura, Turismo e Promoción da Lingua. Quen teña interese, pode dirixirse á Casa da Xuventude, de 11 a 14 horas, na rúa Xesús Bal e Gay s/n, en Lugo.

Pan, pan e máis pan (Bakery work)

E ti, sabes facer pan? Non?
Pois mira este vídeo e ao mellor aprendes. E, se non, seguro seguro que te animas.

Letras Galegas 2014: Xosé María Díaz Castro

Sábese xa desde hai uns poucos días: o escritor escollido pola Real Academia Galega para ser homenaxeado no Día das Letras Galegas do ano próximo será Xosé María Díaz Castro, poeta chairego, nacido en Parga (Guitiriz) pronto fará un século, e autor dunha única obra, Nimbos (1961), de gran beleza e fonda repercusión na lírica galega da segunda metade do XX.

Lecturas, cine e música para o verán

Publicamos a nosa guía de suxestións para este verán.

Desexamos que o lecer sexa para todos positivo e reparador de forzas e ánimos na compaña dos libros, o cine e a música.

Para entrar, pinchar AQUÍ.

Vestimenta romana

Para ilustrar a festa de exaltación do pasado romano de Lugo, Arde Lucus,  que se celebra este fin de semana na capital da provincia, enlazamos un slide que resume a vestimenta máis habitual dos romanos. Ao final tedes a opción de consultar máis indumentarias e outros aspectos desta e doutras culturas. Agradecemos ao seu autor poder compartilo.

CAPITVLVM II - Vestimenta Romana from Germán González Muñoz

Relato

E a continuación, o outro relato premiado no concurso convocado polo EDNL do noso Centro con motivo do Día das Letras Galegas, esta vez na modalidade de primeiro ciclo de ESO.
A autora é Susana Adkinson Costoya, de 1ºESO-A.


SE AOS NENOS NOS DEIXARAN SER CREATIVOS..........................

Un día, unha mestra puxo como deberes ós seus alumnos unha redacción de como farían eles para cambiar o mundo, e esta é a miña redacción:

Se aos nenos nos deixasen ser creativos­:

Non habería crise,  porque os cartos tan só son papeis de cores, con fabricar máis nunha fábrica de facer cartos, xa estaría.  E en todo caso usaríamos os trocos, como se facía antes, e funcionaba moi ben.

Non habería guerras,porque só é cuestión de  poñerse de acordo uns cos outros e facer a paz. Respetar ós demais como nos gustaría que nos respetasen a nós, aínda que pensen distinto, recen distinto ou non recen. Todos queremos o mesmo: ser felices e vivir en paz. 

Non habería pobreza,  porque só é  cuestión de repartir a riqueza do mundo mellor: Convenceríamos aos ricos para que axudaran aos pobres. E aquilo que xa non usamos, podemos entregalo a outros que lles faga falta. A comida que sobra nos restaurantes, poderíase entregar a aqueles que tivesen fame. Aquelas persoas que dormen na rúa, poderían habitar algunhas casas sen dono abandonadas, a cambio de que as coidasen ben.

Non habería desigualdade, porque os nenos sabemos que  unha nena e un neno son iguais, que un home e unha muller tamén o son, e que un negro, un branco ou un chino só se diferencian na cor da súa pel.

Non habería tantas desgracias na natureza, porque os nenos sabemos que hai que cuidar o planeta, que non se poden talar as árbores que son o pulmón da terra, que hai que reciclar, que hai que respetar os seres vivos, os rios, os mares, os animais. É fácil!

Non faría falta petróleo, porque aprenderíamos a usar a enerxía da natureza, facendo que fose suficiente para o que necesitamos.

Non habería enfrentamentos ridículos, porque sabemos que hai que respetarse, que hai que ser educados, e bos uns cos outros.

Se nos deixasen aos nenos todos verían que a maxia existe cando se cre nela, algo que a maioría dos maiores esqueceron, e eu non sei por que.

Así me ensinaron a min, así son eu, así de fácil vexo o mundo, o único que non entendo é  por que os maiores que o poden cambiar non o fan. Pero sei que cando eu medre, seguirei sendo así, e que farei todo o posible por cambiar o mundo, polo menos, o meu mundo.

Agora só son unha nena de case 10 anos moi ilusionada e feliz.

 

          

Espero que vos gustase o meu conto.

                                                                                                           

Adolescentes e violencia machista

      Enlazamos un interesante artículo publicado no xornal  El País do 29-05-2013, que trata da violencia machista nas parellas de adolescentes.
      Segundo os datos aportados polos centros especializados en atención a malos tratos, os casos xudiciais aumentan entre as rapazas de 15 a 17 anos, rexistrándose algúns xa desde os 12 ou 13.

      A situación ben merece unha reflexión. Roles que parecían superados, volven a ser asumidos polas nosas adolescentes, que non saben establecer os límites soportables nunha relación. Por outra parte, algúns patróns de conduta que aporta a vida real e os medios de comunicación son erróneos  e non contribúen ao correcto desenvolvemento da dignidade da persoa.
      Contra todo iso, a única ferramenta ao noso alcance é a educación en igualdade. 

Adeus a Georges Moustaki

      Georges Moustaki, cantautor francés nado en Alexandría (Exipto)  vén de falecer en Niza aos 79 anos.

Compuxo unhas trescentas cancións que interpretaron cantantes de todo o mundo  en diferentes linguas e  que quedarán para sempre na memoria dos afeccionados á música.

     Soñador e tenro, escribiu sobre temas universais, de actualidade; porque sempre haberá namorados, estranxeiros, persoas que sofren de soedade ou quen sinta desexos de liberdade. Adoitaba acompañarse da guitarra, acordeón ou piano para cantar dunha maneira moi persoal as súas propias composicións; aspecto que lle fixo acadar unha gran popularidade como intérprete desde 1970.  

     Adxuntamos un vídeo dunha das súas cancións máis escoitadas, Ma liberté.  Para os políglotas, enlazamos un resumo, en francés, da nova e da súa vida:  AQUÍ.

Tristes Lembranzas

Patricia Seijas Díaz, alumna de 3º de ESO do noso Instituto, resultou a gañadora do concurso literario que con motivo da celebración do Día das Letras Galegas organiza o Equipo de Dinamización e Normalización Lingüística. 

Eis o seu relato, titulado Tristes Lembranzas:

Recordo moi ben o día que coñecín a Lola, unha rapaza que chegou deica a miña oficina un martes dun mes de verán .

Eu estaba lavando na leituga para xantar cando escoitei timbrar na porta. Saín fóra, aínda coa toalla secando as mans.

Sorprendeume moito ver aquela rapaza tan deprimida, deille a benvida e mandeina pasar para o despacho. Senteime e díxenlle a ela que tamén se sentase .

Pregunteille cal era o obxectivo de virme visitar e ela díxome que era a ilusión de poder seguir vivindo na casa na que nacera, xa que agora había alguén que lla quería quitar .

Aínda que me esforcei e intentei sacarlle as máximas palabras da boca, non dei feito máis. A súa voz e as palabras empregadas por ela amosaban unha gran tristura polo que supuxen que nada máis podería facer por axudarlle .

Despois díxome que se alegraba moito de verme e de falar comigo, pero que non desexaba perder a vez do psiquiatra.

O meu propósito era non cobrarlle nada pero ela deixoume vinte euros encima da mesa.Intentei explicarlle e dicirlle cal era o meu motivo para non cobrarlle nada, pero insistiu,polo que tiven que quedarme con eles . Despois pedinlle o seu número de teléfono para darlle cita para un novo día e intentar sacarlle a máxima información posible. Deumo e despois ela pediume o meu .

Ese mesmo día ás oito deille unha chamada, contestoume algo máis ilusionada, aínda que non era moito, e bastante máis do que cabía esperar. E mesmo contoume que o doutor lle dera un novo tratamento para os seguintes seis meses .

Eu deille vez para o venres, total só faltaban dous días, xa que os outros tíñaos tan ocupados que non podía nin facer un oco .

Cando chegou o día vina aínda máis animada, traía bastantes ganas de falar, polo que llle saquei algo máis de información, que fun anotando mentres ela falaba, máis tarde paseino a limpo no ordenador e logo imprimín todo e fíxenlle unha fotocopia para que tivese tamén todo arquivado . 

Cando rematou mandeille cubrir uns papeis e vin o seu bo nivel en redacción, máis tarde díxenlle que era mellor que me escribise a súa vida dende que comezara a ter problemas. Aceptou e prometeu traer todo feito para o seguinte día .

Este é o traballo que me entregou :

Nacín o oito de setembro de 1987 na parroquia de San Martiño de Belesar nunha casa cun nivel económico bastante baixo , meus pais traballaron moito para que miña irmá máis eu puidésemos estudar e eu sempre cumprínllelo gusto igual que ela . Sacábamos as máximas cualificacións posibles .

A vostede , seguramente, interesaralle esta parte .

Era un domingo de maio cando eu xa estaba cursando o último ano do ciclo superior de administrativo. Meus pais, Ana e Ricardo, decidiran ir á feira de Arzúa para vender os porcos. Eu quedara na casa coa miña irmá, que era moi pequena e mais estudara para as probas finais .

Ían dar as dúas do mediodía, cando sentín o teléfono e ao collelo recibín a noticia de que meus pais faleceran nun accidente de tráfico causado por unha femia de xabaril que saíra do monte á autovía e batera contra eles e despois saíranse da autovía e desprendéranse por unha pendente .

Os gastos do enterro arranxáronse moi ben, pero o peor foi outro problema. Meus pais un ano antes de morreren compraran o coche  no que viaxaban. Pediran un crédito e, por se acaso, pagaban un seguro de vida . A empresa do seguro do coche pagou o material: barreiras e árbores que estaban plantadas na mediana. Pero o seguro de vida non correspondía coa súa promesa asinada nun papeliño que teño gardado . Eu fun un día ata unha das oficinas da empresa e mostreilles o contrato que fixeran meus pais, pero eles insistíronme en que non valía para nada, que todo iso xa quedara obsoleto. Ao sentir que me estaban enganando quitei os cartos do banco, xa que eu estaba sen traballo e miña irmá, aínda que cobraba por orfa, o que gañaba non era suficiente para podermos vivir .

Dende aquela comezáronme a chegar cartas de que se non pagaba o coche embargábanme a casa, que era o único capital que podería costear o coche. Pero o peor foi cando o pasado mes de maio, tres anos despois da morte de meus pais, mandáronme unha carta de que se non pagaba, miña irmá mais eu iríamos para a rúa, e eu fun ao concello e pedín un xustificante das persoas que vivíamos na casa e de que eu estaba sen emprego . Como me volveron mandar outra carta, decidín vir visitar a vostede. Non sei se isto é suficiente para que poida comprender a miña verdadeira situación . Pero, por se acaso, para que comprenda máis, entrégolle tamén os informes médicos nos que figura a miña avanzada depresión .

Estes son todos os datos que Lola me entregou ao seguinte dia que veu, intentei lelos moi ben e prestándolles maior atención para poder axudala . O primeiro que se me veu á cabeza foi falar con ela e dicirlle que me trouxese todos os documentos para eu poder saber se estaban en orde e eran correctos para defender a demanda que poderíamos poñer contra eles por non cumprir co seu trato . Cando mos ensinou ,puiden ver que eran válidos e que podería sacar a Lola e máis a súa irmá Tareixa do problema no que as meteran.

Dende que Lola puxo a demanda e ensinou todos os xustificantes, a empresa do seguro de vida parou de mandarlle cartas e de chamala .

O día no que Lola e Tareixa deberían marchar da casa non o fixeron nin ninguén as obrigou .

Xa estábamos en novembro cando se deu á luz, o día no que se celebraría o xuízo. Cada vez Lola e mais eu pasábamos máis tempo xuntas, para preparalo .

Cando chegou o día fun buscar a Lola á súa casa,  xa que a pobre non tiña cartos para ir nun taxi , e,  total , a min xa me cadraba de camiño . Nada máis abrirlle a porta para que subise vina moi nerviosa.

Eu, que era a súa avogada,  defendina moi ben e presentei todos os contratos, cartas e xustificantes médicos da depresión de Lola . Aínda que ese día non se souberon os resultados, eu pensei xa ter gañado.

Pero a boa nova leveina o 20 de abril , cando, a través dunha chamada telefónica, mo comunicaron dende o xulgado .

A empresa do seguro de vida tívolle que dar a Lola un millón das antigas peseta, e  facerse cargo de rematar de pagar o coche e os medicamentos que Lola tomara e tomaba .

Cústame dicilo, a verdade, pero a miña cliente acabou suicidándose e deixando sen familia a súa irmá, que agora xa é maior de idade . Non sei como puido facelo , despois de ter todo en orde, pero a verdade é que lle estragaron a vida.

Aínda que pareza mentira,  eu quedei ferida para sempre , como se tivese unha lanza no corazón; sinceramente digo que non renunciei ao meu posto porque necesito diñeiro para vivir e non sei doutro traballo, se o soubese deixaríao. Cada vez que vou a un xuízo acórdome de Lola e remato chorando .

Pepe Coira no IES Río Miño

      Onte a biblioteca contou cun invitado de honra: Pepe Coira.

   Nado en Rábade, é licenciado en Xeografía e Historia, especialidade Hª da Arte Moderna e Contemporánea  pola Universidade de Santiago e diplomado en Historia e Estética da Cinematografía pola Universidade de Valladolid. Despois dun tempo no xornal  El Correo Gallego como crítico de cine e logo redactor, foi director do Centro Galego de Artes e Imaxe e profesor nas Universidades de Pontevedra, Coruña e Santiago.

      Entre os seus traballos como guionista están as series Extramuros e Luces da Cidade e como produtor executivo e editor de guión, Mareas vivas, Terra de Miranda, A miña sogra e mais eu, e As leis de Celavella. Foi tamén Xefe de desenvolvemento e produtor executivo de Filmax TV, onde segue a traballar,  especialmente en documentais.

   Na súa faceta de escritor, é autor de  As catro vidas dunha película, Unha brevísima historia do cine e coautor do Diccionario del Cine Español e do Dicionario do cine en Galicia. Na actualidade segue a impartir clases na Universidade,  á vez que colabora con varias cadeas de TV do estado e produtoras de cine.

      Despois dun percorrido moi ameno e  interesante polas catro vidas dunha película e as diferentes formas de plantexar o desenvolvemento dun film, deu resposta ás cuestións dos asistentes, aos que soubo chegar, mantendo en todo momento o seu interese e atención. Ilustrou a súa intervención con diversas anécdotas. Falou de Bresson, de Truffaut, de Harry Potter, de efectos cinematográficos, de series actuais...

    En suma, o alumnado quedou gratamente impresionado pola charla co convidado, a quen todos os ouvintes consideramos un home apaixoado pola súa profesión, pois, segundo el mesmo afirma,  non coñece nada mellor ao que adicarse.